ستاره شناسان با کمک تلسکوپ پرتو ایکس سویفت ناسا یک ستاره ی نوترونی چرخان را دیده اند که سرعت چرخشش ناگهان کاهش یافت. این اولین بار است که کاهش سرعت در این نوع ستاره ها دیده شده است.
ستاره‌های نوترونی در حقیقت بقایای هستهٔ یک ستارهٔ بزرگ و پر جرم هستند که پس از اتمام سوختش بصورت ابرنواختر منفجر شده است. ستاره نوترونی ۱E ۲۲۵۹+۵۸۶ حدود ۱۰ هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی ذات الکرسی واقع شده است و یکی از تقریبا ۲۰ ستاره نوترونی است که «مگنتار» خوانده می شوند.

عبور نزدیک ستاره‌ای دنباله‌دار از کنار خورشید باعث شد دانشمندان بتوانند به بخشی از خورشید که تا پیش از این هرگز ندیده بودند،‌ نگاهی دقیق‌تر بیاندازند.
براساس گزارش BBC، در سال 2011 دنباله‌دار لاوجوی شیرجه‌ای به میان اتمسفر خورشید زد،‌منطقه‌ای که به کرونال خورشیدی شهرت دارد. تصاویر تلسکوپی نشان داده‌اند که چگونه دنباله این ستاره به واسطه میدان مغناطیسی شدیدی کشیده شده و به این شکل دانشمندان توانسته‌اند ویژگی‌های این نیرو را برای اولین بار مطالعه کنند.
محققان مرکز فناوری‌های پیشرفته لاکهید مارتین در کالیفرنیا می‌گویند این دنباله‌دار در میان بخشی از اتمسفر خورشید حرکت می‌کند که امکان رصد آن وجود ندارد. امکان استفاده از ماهواره‌ها برای رصد این بخش نیز وجود ندارد زیرا ماهواره‌ها ذوب خواهندشد و در عین حال شدت نور خورشید به اندازه‌ای است که امکان دیدن ماهواره وجود ندارد. اما دنباله‌دار لاوجوی دسترسی به این بخش از اتمسفر خورشید و میدان مغناطیسی خورشید که به هیچ شیوه و تکنیکی امکان دسترسی به آن وجود نداشت را فراهم آورده است.

محققان دانشگاه آلیکانت نخستین شواهد از فاز جدید را در ستارگان نوترونی کشف کردند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این دانشمندان آنچه که می‌تواند نخستین مدرک مشاهداتی از وجود فاز جدید و عجیب پاستای هسته‌ای در "پوسته درونی" ستاره‌های نوترونی یا تپ‌اخترها باشد را شناسایی کردند.

یک تیم ستاره‌شناسی موفق به شناسایی گونه طبقه‌بندی نشده ستارگان شده‌اند که طی یک دوره زمانی ثابت روشنتر و تاریکتر می‌شود.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، دانشمندان از مدتها قبل ستارگان تپنده را که درخشش آنها متفاوت است، می‌شناختند اما این اجسام سنگین جدید در دورهای بین دو تا 20 ساعته روشنتر و تاریکتر می‌شوند.

اختر فیزیکدانان دانشگاه سانتیگو دی کامپوستلای اسپانیا با همکاری رصدخانه بیوراکان ارمنستان، ستاره‌ای با درخشش پایین را کشف کردند که جرقه‌ای بسیار قوی از خود ساطع می‌کرد به طوری که جرم‌ کیهانی ظرف 160 ثانیه تقریبا 15 برابر شفاف‌تر شد.

دانشمندان ستاره ای را شناسایی کرده اند که دستکم 13.2 میلیارد سال عمر دارد این مسن ترین ستاره ای است که تا کنون در کائنات مشاهده شده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، این ستاره 186 سال نوری از زمین فاصله دارد.
بر اساس محاسبات محققان، انفجار بزرگ حدود 13.77 میلیارد سال پیش صورت گرفته و این ستاره که HD 140283 نام دارد در بین نخستین ستاره هایی است که در عالم شکل گرفته اند

دانش‌مندان بر این باورند که در مرکزِ (کهکشانِ) راهِ شیری، سیاه‌چاله‌ی پرجرمی قرار دارد. اکنون ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپِ Keck ستاره‌ی جدیدی یافته‌اند که در فاصله‌ای بسیار نزدیک به این سیاه‌چاله می‌چرخد. پژوهش‌گران پس از رصدِ این ستاره دریافته‌اند که این دومین ستاره‌ایست که یک مدارِ کامل را می‌پیماید و این کشف، حضورِ این سیاه‌چاله را فراتر از همه‌ی تردیدهای منطقی، اثبات می‌کند. در آینده رصدِ این دو ستاره‌ی چرخنده، آزمونی بی‌همتا برای نسبیتِ عام خواهد بود.
از اواسطِ دهه‌ی 1990، تلسکوپِ Keck که بر فرازِ Mauna Kea در هاوایی قرار دارد به طور مرتب نواحیِ اطرافِ مرکزِ راهِ شیری را روبش می‌کند. هم‌چنان که این کار ادامه می‌یافت، ستاره‌شناسان چندین ستاره را مشاهده کردند که به نظر می‌رسید گرداگردِ یک جسمِ مرکزی می‌چرخند.آن‌ها این مجموعه را «ستارگانِ (مجمع‌الکواکبِ) آ-ستاره» یا به اختصار Sgr A* نامیدند. با اندازه‌گیریِ ویژگی‌های مداریِ این ستارگان و انجامِ محاسباتِ مربوط، این نتیجه به دست آمد که Sgr A* باید جرمی در حدودِ 4 میلیون برابرِ جرمِ خورشید داشته باشد. تنها موجودِ اخترفیزیکیِ شناخته شده که می‌تواند چنین پرجرم باشد اما فضایی این‌چنین اندک را اشغال کند، یک سیاه‌چاله است.

چرخشِ غول در مرکزِ کهکشانِ راهِ شیری

محققان نجوم برای نخستین بار موفق به شناسایی دو سیاره بیگانه در حال چرخش بدور یک جفت ستاره شدند.
به گزارش ایسنا، بسیاری از ستارگان مانند خورشید منظومه شمسی، تک نیستند، بلکه بصورت جفت در مدار یکدیگر هستند؛ سیارات در سیستم با دو ستاره میزبان، اصطلاحا سیارات دو دویی نامیده می شوند.

  ستاره‌شناسان ژاپنی بر این باورند که برای اولین بار شکل یک ابرنواختر را در زمان پایان حیات یک ستاره‌ شناسایی کرده‌اند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این محققان اکنون معتقدند که ستاره‌ها به شکل سه بعدی منفجر می‌شوند که این امر، یکی از اسرار بزرگ ستاره‌شناسی در مورد مرگ ستارگان را حل کرده است.
محققان از دوربین و طیف‌سنج اجسام کم نور بر روی تلسکوپ سوبارو برای این یافته‌ها استفاده کردند که با استفاده از رایانه شبیه‌سازی شده است.

به گزارش اسپیس دیلی، ستاره شمالی تاکنون به نام های مختلفی همچون ستاره قطبی و ستاره راهنما به کار رفته است که این امر نشان دهنده کاربرد این ستاره در قرون گذشته برای مسیریابی انسان در آسمان شب بوده است.
با این حال تحقیقات اخیر نشان می دهد که این ستاره به طور چشمگیری در حال از دست دادن جرم خود است.

اکنون ستاره شناسان دانشگاه بن معتقدند سوسو زدن ستاره و تغییر در اندازه و درخشندگی آن نشان دهنده کاهش جرم و در نتیجه افول این ستاره است.
اگرچه هم ترازی عجیب و غریب ستاره شمالی با قطب شمال موجب می شود فکر کنیم این ستاره در آسمان بی حرکت است اما ستاره شمالی در واقع سو سو می زند و اندازه و درخشندگی آن متغیر است.
این ستاره شناسان می گویند مدت زمان این سوسو و چشمک زدن می تواند نشان دهنده کاهش جرم این ستاره باشد.
نتایج این تحقیقات در نشریه EARTH Magazine منتشر شده است.